Odwiedziny w Krakowie

Niestety, ten weekend spędzam poza domem. Smutno mi i żałuje, że nie będę miała czasu dla moich kotów. Jedyna dobra rzecz to to, że jestem w Krakowie :) Szkoda, że służbowo...

Nic to. Trzeba przeżyć i starać się cieszyć tym, co jest :) Wczoraj wieczorem pospacerowałam sobie po Krakowie. Odwiedziłam Wawel, zajrzałam na rynek. Magicznie. Ale strasznie zimno. Okropnie wiało i szybko wróciłam do hotelu. Co nieco jednak zobaczyłam:

Wawel

Kościół Św. Piotra i Pawła

Kościół Mariacki

Sukiennice

Dziś natomiast po pracy odwiedziłam znajomych. Nie wiedzieliśmy się 2 lata! Poznaliśmy ich już 4 lata temu przez hospitalityclub.org Byliśmy u nich w Kijowie i tak zaczęła się nasza znajomość, która trwa do dziś. Później oni przyjechali do nas a później.. z racji wszystkich negatywnych wydarzeń na Ukrainie, postanowili zamieszkać w Polsce. I mieszkają właśnie w Krakowie :) No szkoda, że nie w Warszawie, ale cóż oddaję hołd - Kraków jest dużo bardziej magiczny od Warszawy!

Mają kota - Atosika. Poznaliśmy go jeszcze w Kijowie. Śliczny, czarny, łagodny puchacz. Kot podróżował z nimi, był w Pradze, Barcelonie, a później przyjechał  do Polski. Mają też dwójkę ludzkich dzieci: Martin - 2,5 roku i Alicja - 9 miesięcy. Atosik jest w stosunku do nich bardzo łagodny :) Trochę prycha i ucieka przed Alicją, ale nie jest agresywny. Po prostu mała jeszcze za bardzo nieświadomie mu dokucza, choć Dima i Zuli starają się ja edukować. Mały Martin już się nauczył, że kotka należy szanować i głaskać :) Już nie ciągnie go za uszy ani za ogon :)

Podczas całego spotkania Atosik cały czas nam towarzyszył. Upatrzył sobie mnie, nawet siedział mi na kolanach, co ponoć do niego niepodobne, bo od nieznajomych trzyma się na dystans.
Taki śliczny jest Atosik:

Atosik - kot obieżyświat :)

Żałuję weekendy spędzonego poza domem. Cieszę się jednak, że spotkałam się z Dimą i Zuli. Nie jest im łatwo w Polsce, ale oboje pracują zdalnie w Moskwie, więc o pieniądze na szczęście nie muszą się martwić. :) Żegnając się, postanowiliśmy oczywiście częściej się spotykać :) Mam nadzieję, że tak się stanie.

A Kraków jest magiczny! Muszę tu jeszcze wrócić, bo ciągle brakuje czasu na jego "złażenie". Zawsze jestem w nim w biegu, to na konferencji, to w pracy... wierzę jednak, że w końcu przyjadę na dłużej i będę miała czas na poszwendanie się i pochodzenie spokojnie bez celu :) Tak najlepiej zawsze lubię poznawać różne miejsca.

A na samej konferencji spotkała mnie miła niespodzianka - miły pan barista zrobił specjalnie dla mnie o taką kawę:

Kawa z kotem

Życzę Wam cudownego weekendu z kotami. Moje niestety muszą za mną potęsknić (pewnie jak zwykle ja gorzej znoszę tą rozłąkę niż one ;)).